Bij projecten hoef je niet altijd bescheiden te blijven

Geen tamtam. Prestigieuze projecten vinden ze niet nodig. In alle bescheidenheid groeiden Robert en Johan van Boldrik met VB Groep even goed uit tot de grootste bouwer van de regio.

Liefst 700 relaties ontvangen Robert en Johan van Boldrik volgende week op het jubileumfeest. Het is 150 jaar geleden dat de basis werd gelegd voor VB Groep. In het middelpunt van de belangstelling staan is niet waar zoon en vader op zitten te wachten. "Je kunt er niet onderuit", zegt Robert (43). Johan (69) merkt op dat hij zich er met een biertje op wel doorheen zal slaan.

Uiterlijk vertoon is de familie vreemd. Hun bedrijf heeft een anonieme naam. Van Boldrik Groep is in 2008 omgedoopt tot VB Groep. Een bewuste keuze, onderstreept Johan. Niet de familie moet voorop staan, maar de verschillende bedrijven die het werk doen. Zoals Huybregts Relou in Son, CRA Vastgoed in Eindhoven en Smeets in Maastricht. Acht vestigingen met ruim 350 medewerkers telt de groep. Het werkgebied van het bedrijf strekt zich uit over geheel Brabant en Limburg tot het midden van het land.

In betrekkelijke stilte is VB uitgegroeid tot de grootste in Zuidoost-Brabant gevestigde bouwer. De Van Boldriks vinden dat gegeven eigenlijk niet interessant. "We willen voor onze relaties mooie projecten maken, met een nette winstmarge", vat Robert de bedrijfsfilosofie samen. "Je gaat niet ondernemen om een bedrijf te laten blijven wat het is", verklaart Johan. "Maar groei is geen ultiem doel."

VB Groep vindt zijn oorsprong in Helmond, waar Johannes Huybregts in 1873 een timmerbedrijf begint. Johan van Boldrik komt in 1980 in dienst bij diens nazaten, Gebroeders Huybregts in Son. De boerenzoon uit Randwijk bij Wageningen werkt zich op van calculator tot mede-directeur en -aandeelhouder. In 2002 wordt hij enig eigenaar. In de jaren daarna volgen diverse overnames.

Nog steeds samen

Robert neemt in 2015 als algemeen directeur het stokje over van zijn vader. Johan is nog adviseur van het bedrijf. "We doen het nog steeds samen", zegt Robert over de onderlinge verhouding. "Maar ik heb de eindverantwoordelijkheid en die neem ik ook." Hij betrapt zich er op dat hij minder vaak dan vroeger zijn vader belt als hij op weg naar huis in de auto nadenkt over zaken die spelen binnen het bedrijf. "In het begin leun je wat meer op hem. Hij is je vader en je kompaan. Op een bepaald moment denk je: dit moeten we met het directieteam oplossen."

Johan beschrijft het loslaten van de leiding van het bedrijf als een natuurlijk proces. "Ik ben hier nog gemiddeld acht uur in de week. Als je niet overal meer bij bent kun je ook niet van alles meer wat vinden. Je raakt je onderbuikgevoel kwijt."

Vader en zoon praten tijdens het gesprek vaak als uit één mond. Over wat VB Groep onderscheidt, zegt Robert: "Een man een man, een woord een woord. Je afspraken nakomen. Dat doen we misschien een klein beetje beter dan collega’s." Johan: "Mensen vinden ons zeer betrouwbaar. Ze zien ons als mensen waar je een probleem mee kunt oplossen." In de wereld van ingewikkelde bouwprojecten - waar tegenvallers op de loer liggen en de winstmarges smal zijn - is dat ‘niet altijd vanzelfsprekend’, weten ze.

VB Groep noemt zich ‘mensgericht’. De ‘klik’ is belangrijk. Zowel met de opdrachtgevers als met collega-projectontwikkelaars waar het bedrijf mee samenwerkt.

Behapbare projecten

Een vrijwel gelijktijdig ‘nee’ van vader en zoon volgt op de vraag of het niet jammer is dat op de projectenlijst van VB prestigieuze bouwwerken ontbreken. In de regio bouwde het veelal in omvang behapbare projecten in stadsdelen van Eindhoven en dorpen als Geldrop, Gemert, Valkenswaard en Son. Waarom geen vinex-wijken als Meerhoven of Brandevoort, geen Van Abbemuseum, Philips Stadion of Parktheater?

Johan: "Die projecten waren voor ons te groot in die tijd. Dat zou nu geen probleem moeten zijn." Robert: "Het Van der Valk hotel dat we hebben gebouwd in Best is nu van die omvang. Maar projecten hoeven niet per se prestigieus te zijn. De aard van de werken hangt vaak samen met de relaties die we hebben." Zo werkt het bedrijf veel samen met woningcorporaties en zorginstellingen.

Johan wil in dit verband nog wel zeggen dat hij de bouw van Kloostervelden in Sterksel wel als prestigieus zou typeren. Daar wonen in een reguliere nieuwbouwwijk ook cliënten van zorginstelling Kempenhaeghe. "Iemand die daar doorheen fietst ziet een gewone woonwijk. Maar het was een zeer complex project. Met 260 woningen erbij werd het dorp Sterksel verdubbeld."

In de omvang van de projecten gaat de bescheidenheid er wel een beetje af, geeft Robert te kennen. "In projectontwikkeling willen we een prominentere rol spelen." Johan: "Als mens moet je bescheiden blijven, maar je hoeft niet altijd bescheiden te zijn in projecten."

In Tilburg realiseerde het bedrijf in hartje stad een woontoren van 76 meter hoogte. De groep deed een vergeefse gooi naar de ontwikkeling van het Evoluon en had de pech dat de voorgenomen ontwikkeling van het nieuwe congrescentrum Elysion bij het Van der Valk-hotel in Eindhoven afketste.

"We worden misschien wel zichtbaarder", zegt Robert. Bijvoorbeeld aan het Stadhuisplein in Eindhoven waar CRA Vastgoed achter het gerechtsgebouw een toren van 100 meter wil laten verrijzen. "Het is leuk als zo’n project op je pad komt. Maar als dat niet gebeurt dan zullen we er niet van wakker liggen."

Bron: ED, Peter Scholtes, 6 september 2023